ಅಮೇರಿಕಾದ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮತ್ತು ಭಾರತೀಯ ಶಿಕ್ಷಣದ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ~ ನನ್ನ ದೇಶ ನನ್ನ ಕನಸು

ಭಾರತೀಯ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೂ ಅಮೇರಿಕಾದ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೂ ಸಾವಿರಾರು ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳಿವೆ. ನಾನು ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವನ್ನು ಪಟ್ಟಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ:

1) ಶಿಕ್ಷಣದ ಮೂಲಭೂತ ಅಗತ್ಯದ ಕಾರಣಗಳು ಎರಡೂ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿವೆ.

ಅಮೇರಿಕಾದಲ್ಲಿ , ಜನರು ಹೊಸದನ್ನು ಕಲಿಯಲು, ಉತ್ತಮ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಲು, ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯಲು ಮತ್ತು ತಮ್ಮ ಉತ್ತಮ ಜೀವನ ನಡೆಸಲು ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಒಂದು ಮಾಧ್ಯಮವೆಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಭಾರತದಲ್ಲಿ, ಜನರು ಭಾರೀ ವೇತನದ ಪ್ಯಾಕೇಜ್‌ನೊಂದಿಗೆ ಉನ್ನತ ಉದ್ಯೋಗವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಮಾಧ್ಯಮವೆಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಭಾರತೀಯ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಸಂಬಳದ ಟ್ರೆಂಡ್ ಹೊಂದಿರುವರು.

ಅಮೇರಿಕಾದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು-ಸ್ವಯಂ ಬೆಳವಣಿಗೆ.

ಆದರೆ ಅಮೆರಿಕಾದಲ್ಲಿ, ನಿಮ್ಮ ಅಂಕಗಳನ್ನು ಯಾರೂ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಕೇಳುವುದಿಲ್ಲ ಅದರಬಗ್ಗೆ ಯಾರೊಬ್ಬರಿಗೂ ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸುವುದಿಲ್ಲ.

ನೀವು ಅಮೆರಿಕಾದಲ್ಲಿ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಸೈನ್ಸ್ ಇಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ಮಾಡಲು ಬಯಸಿದರೆ, ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯವು ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ವಿಷಯದ ಬಗ್ಗೆ ನಿಮ್ಮ ಆಸಕ್ತಿ, ತಾರ್ಕಿಕ ಚಿಂತನೆ, ಸೃಜನಶೀಲತೆ, ಪಠ್ಯೇತರ ಕೌಶಲ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಸಾಧನೆಗಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತದೆ.

ನೀವು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಸೈನ್ಸ್ ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ಮಾಡಲು ಬಯಸಿದರೆ, ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರ, ರಸಾಯನಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಗಣಿತಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಪ್ರಾವೀಣ್ಯತೆಯನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸುವ ಪ್ರವೇಶ ಪರೀಕ್ಷೆಯನ್ನು ನೀವು ತೆರವುಗೊಳಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.

(ಇದು ನಮ್ಮ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ದುಃಖದ ವಾಸ್ತವ ಮತ್ತು ಕಟುಸತ್ಯವಾಗಿದೆ)

3) ನಮ್ಮ ಸಮಾಜದ ನಡುವೆ ಇರುವ ಜನರ ಕಳಪೆ ಮನಸ್ಥಿತಿಯಿಂದಾಗಿ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಕೋರ್ಸ್‌ಗಳ ಆಯ್ಕೆ ಸೀಮಿತವಾಗಿದೆ, ಆ ಅತಿಕ್ರಮಿತ ಕೋರ್ಸ್‌ಗಳಲ್ಲಿ (ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್, ವೈದ್ಯಕೀಯ) ಕೆಲವೇ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳನ್ನು ಯಶಸ್ಸಿನತ್ತ ಕೊಂಡೊಯ್ಯಬಹುದು ಮತ್ತು ಉಳಿದ ಕೋರ್ಸ್‌ಗಳು ಕೇವಲ ನಿರೂಪಯುಕ್ತ ಎಂದು ನಂಬುತ್ತಾರೆ.

ಅಮೇರಿಕಾದ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯಗಳು ಹಲವಾರು ಕೋರ್ಸ್‌ಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರೂ, ಭಾರತದ ಜನರು ಅವುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಕೇಳಿರಲಿಲ್ಲ.

ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಸೀಮಿತ ಕೋರ್ಸ್‌ಗಳಿಗೆ ಮುಖ್ಯ ಕಾರಣವೆಂದರೆ ಪೋಷಕರು ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಯಾವುದೇ ಅಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಕೋರ್ಸ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಅನುಮತಿಸುವುದಿಲ್ಲ.

ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯವು, ಯಾವುದೇ ಹೊಸ ಕೋರ್ಸ್ ಅನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರೂ, ಆ ಕೋರ್ಸ್‌ಗೆ ಕಡಿಮೆ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ದಾಖಲಾತಿಯಿಂದಾಗಿ ಅವರು ಅದನ್ನು ಬಂದ ಮಾಡಿಬಿಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಹೀಗಿರುವಾಗ ಯಾವುದೇ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯವು ಅಂತಹ ಕೋರ್ಸ್‌ಗೆ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರನ್ನು ಏಕೆ ನೇಮಿಸಬೇಕು ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ ಮೂಡುತ್ತದೆ.

ಅಮೇರಿಕಾದ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಗಳು ತಮ್ಮ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಶಿಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ಬೋಧನಾ ವಿಧಾನಗಳಿಗಾಗಿ ಜನಪ್ರಿಯವಾಗಿವೆ.

ಭಾರತೀಯ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯಗಳು ಕ್ಯಾಂಪಸ್ ನೇಮಕಾತಿಗಾಗಿ ಕಂಪನಿಗಳಿಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಲು ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದ ಹಣವನ್ನು ಹೂಡಿಕೆ ಮಾಡುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಸಮರ್ಥ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಹಣವನ್ನು ಹೂಡಿಕೆ ಮಾಡುವ ಬಗ್ಗೆ ಎಂದಿಗೂ ಯೋಚಿಸುವುದಿಲ್ಲ.

ಅವರು ಕೇವಲ 100% ಕ್ಯಾಂಪಸ್ ಪ್ಲೇಸ್‌ಮೆಂಟ್‌ಗಳು ಮತ್ತು ದೊಡ್ಡ ಪೇ-ಪ್ಯಾಕೇಜ್‌ಗಳನ್ನು ತೋರಿಸುವ ಮೂಲಕ ತಮ್ಮ ಪ್ರೊಫೈಲ್ ಮತ್ತು ಖ್ಯಾತಿಯನ್ನು ರಚಿಸಲು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ, ಇದರಿಂದ ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ತಮ್ಮ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯಗಳಿಗೆ ದಾಖಲಾಗುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಅದರಿಂದ ಲಾಭ ಗಳಿಸಬಹುದು.

ಹೆಚ್ಚಿನ ಭಾರತೀಯ ಕಾಲೇಜುಗಳು ಅಸಮರ್ಥ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ ಮತ್ತು ಭಾರತದಲ್ಲಿನ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರ ಸರಾಸರಿ ವೇತನವು ತಿಂಗಳಿಗೆ ಸುಮಾರು ರೂ. 9,000–25,000 ಆಗಿದೆ.

ಹಾರ್ವರ್ಡ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯ, ಸ್ಟ್ಯಾನ್‌ಫೋರ್ಡ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯ, MIT (ಮ್ಯಾಸಚೂಸೆಟ್ಸ್ ಇನ್‌ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್ ಆಫ್ ಟೆಕ್ನಾಲಜಿ) ತಮ್ಮ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರಿಗೆ ತಿಂಗಳಿಗೆ ಸುಮಾರು ರೂ.10–15 ಲಕ್ಷಗಳನ್ನು ಪಾವತಿಸುತ್ತದೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಅವರು ಗುಣಮಟ್ಟದ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಒದಗಿಸುವಲ್ಲಿ ನಂಬುತ್ತಾರೆ, ಅದು ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರು ಪ್ರವೀಣರಾಗಿದ್ದರೆ ಮಾತ್ರ ಸಾಧ್ಯ.

ಭಾರತದಲ್ಲಿ, ನಿಮ್ಮ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳ ಅಂಕಗಳ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ನಿಮ್ಮನ್ನು ನಿರ್ಣಯಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಅದು ವಿಶ್ವ ವಿದ್ಯಾಲಯಗಳಾಗಿರಬಹುದು ಅಥವಾ ನಮ್ಮ ಸಮಾಜವಾಗಿರಬಹುದು.

4) ಭಾರತೀಯ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯಗಳು ಮತ್ತು ಕಾಲೇಜುಗಳು ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ತರಗತಿಯ ಉಪನ್ಯಾಸಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಒತ್ತು ನೀಡುತ್ತವೆ, ಆದರೆ ಅಮೇರಿಕನ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಗಳು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ವಿಧಾನ, ಕೇಸ್ ಸ್ಟಡೀಸ್, ನೈಜ-ಪ್ರಪಂಚದ ಯೋಜನೆಗಳು, ವಿಮರ್ಶಾತ್ಮಕ ಮತ್ತು ತಾರ್ಕಿಕ ಚಿಂತನೆ ಮತ್ತು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಸಿದ್ಧಾಂತದ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತವೆ.

5) ಭಾರತೀಯ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯಗಳು ಮತ್ತು ಕಾಲೇಜುಗಳ ಖ್ಯಾತಿಯು ಅವರ ಕ್ಯಾಂಪಸ್ ಇನ್ಫ್ರಾಸ್ಟ್ರಕ್ಚರ್ ಗಳ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿದೆ ಶಿಕ್ಷಣದ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಮೇಲೆ ಅಲ್ಲ.